Powstanie Wercyngetoryksa i triumf Cezara

W 52 roku przed naszą erą około 45 plemion galijskich(!), zgodziło się, by przewodził nimi Wercyngetoryks. Cezar, żeby móc zdobyć Galię północną musiał zdobyć Gergowię. Rzymianie zrobili wał kamienny, by osłaniać swoje wojsko. Rzymscy legioniści rzucili się na palisadę Gergowii. Jednak Cezar zobaczył blisko nacierających Rzymian, masę Galów! Zadął w róg na odwrót, ale zgiełk bitwy wszystko zagłuszył. W końcu Rzymianie zaczęli się cofać. Ale uciekając, Rzymianie natknęli się na własny mur! Zginęło od 400 do 500 legionistów. Cezar musiał ominąć Gergowię, a pod Avaricum oblężenie wyszło pomyślnie, i Wercyngetoryks był zmuszony ukryć się w Alezji. I tu podeszli Rzymianie. Doszło do wielkiej bitwy, gdzie (według Cezara) uczestniczyło 300 000 Galów, i 90 000 Rzymian. Na nieszczęście Galów, plemiona Germańskie zgodziły się pomóc Rzymianom, co doprowadziło do klęski Galów. Alezja się poddała. Gdy Cezar triumfował, Rzymski senat za jego samowolę, uznał go za wroga publicznego. Cezar wrócił do Italii, przekroczył Rubikon (co było złamaniem prawa Rzymskiego) i wygonił z Rzymu swoich wrogów politycznych. Jednak Cezar w 44 roku przed naszą erą został zamordowany.